Tussen nu en maart
2012 wordt het economische lot van Hongarije beslist. De keus is eigenlijk een
simpele: ofwel Hongarije gaat akkoord met serieuze en verdergaande controle van
Brussel en het IMF ofwel Hongarije gaat voort op de nationalistische weg van de
“economische onafhankelijkheidsstrijd” en loopt het risico van een politiek
isolement en een financieel faillissement.
Nadat Orban in de nacht van 8/9 december tijdens de
Euro-vergadering eerst “nee” zei tegen het Europact, werd dat in de uren daarna
haastig gecorrigeerd. In de loop van de ochtend van 9 december werd het al snel
“misschien” en ’s avonds was er al de suggestie van “ja, maar” eerst moet het
parlement instemmen. Diplomatiek gestuntel van de bovenste plank. Maar
aangezien dit parlement tot nu toe altijd doet wat Orbán dicteert, zou er geen
probleem moeten zijn, toch?
“Ja” tegen het nieuwe Europact betekent “ja” tegen controle
door Brussel op de Hongaarse begroting. En “ja” tegen een standby lening van
het IMF betekent “ja” tegen de voorwaarden die het IMF daaraan stelt: controle
op het economisch beleid. Het Europact moet in maart 2012 getekend worden (maar
als Hongarije wil deelnemen aan de gesprekken over de details, zal het al in
januari moeten beslissen) en de onderhandelingen met de IMF beginnen in januari
en kunnen geen maanden duren: maart dus.
Nu weet je het maar nooit, want het nationalisme is Orbán’s
voornaamste troefkaart. Hij zei niet voor niets die nacht eerst in een
opwelling “nee.” Ook vroeg hij zich toen het alweer “misschien”was, wel
openlijk af of de afspraken die golden voor Eurolanden ook moesten gelden voor
niet-Euro landen? Wellicht een poging een opening te creëren om toch nog onder
die vermaledijde meekijkers over zijn schouder uit te komen. En last but not
least: hij heeft de Hongaarse kiezers zo vaak en hard verzekerd dat hij nu niet
en nooit niet zou buigen voor Brussel en Washington, dat nu “ja” zeggen grote politieke
gevolgen kan hebben.
Maar een dubbele “nee” heeft ook grote gevolgen, want dat
betekent dat het land zich verder losmaakt van de EU en geen garantielening krijgt van het IMF. Dan
zinkt het vertrouwen van de internationale financiële wereld in dit land tot
ver beneden nul, waarderen alle rating agencies de waarde van Hongaarse
obligaties alsnog af tot junk, stort de waarde van de forint volstrekt in
elkaar en wordt de rente die Hongarije moet gaan betalen op leningen
onbetaalbaar hoog. Het toeval wil dat het land komend jaar een fors deel van
zijn buitenlandse schulden moet gaan aflossen en daar is dan geen geld voor. En
dan is er al snel ook geen geld meer voor het betalen van de ambtenaren,
verpleegsters, onderwijzers, treinpersoneel enz. enz. Kortom, Hongarije heeft
Brussel en het IMF verschrikkelijk nodig om 2012 door te komen.
In alle redelijkheid moet het dus wel een dubbele “ja”
worden, maar redelijkheid is nou net wat de laatste anderhalf jaar een beetje
heeft ontbroken. Het worden interessante weken. Misschien. Ja toch?
Verder de
afgelopen week:
- Premier Orbán heeft ook erkent dat de begroting voor
2012, die zelfs nog niet is ingegaan, geheel moet worden herschreven. Niet
omdat de eurocrisis alles anders maakt, want die crisis was er in oktober toen
deze begroting geschreven werd echt ook al. Het is precies zoals veel critici
toen al zeiden en al weken herhalen: het is prutswerk. En wat te denken van de
door Fidesz benoemde budgetcommissie van “experts” die deze begroting nog maar
kort geleden pontificaal goedkeurde? Een commissie opgericht ter vervanging van
de daadwerkelijk onafhankelijke
begrotingscommissie die moest verdwijnen omdat ze te kritisch was?
- De Landelijke Raad voor Publieke Aanbestedingen, die
dus moet controleren of de aanbesteding van overheidsopdrachten wel netjes
verloopt, heeft een opdracht ter waarde van een miljoen euro verleend voor het
inrichten van haar nieuwe kantoor ....zonder de wettelijk verplichte openbare
aanbesteding. Nou publiceerde Transparency International recent een onderzoek
waaruit bleek dat er in 50% van de openbare aanbestedingen uiteindelijk maar één
biedende partij is die dus automatisch het contract krijgt, meestal voor teveel
geld. En vaak zijn de voorwaarden voor de aanbesteding ook zo in elkaar gezet,
dat er eigenlijk maar één partij kan bieden en winnen, en laat dat nou vaak een
bedrijf zijn dat goede banden heeft met deze of gene politicus ter
rechterzijde? Zeker, dit gebeurde onder de vorige regeringen ook. Maar in
plaats van het aan te pakken zoals beloofd, wordt het erger.
- Een fraai staaltje (zelf)censuur. De staatstelevisie zond
een interview met een Hongaarse politicus , waarbij op de achtergrond een derde
persoon in beeld was: de voormalige voorzitter van het Hooggerechtshof meneer
Lomnici. In latere uitzendingen was meneer Lomnici echter geheel weggeretoucheerd
want, zo bleek, de man is uiterst kritisch over de regering en staat op een
zwarte lijst van personen die absoluut niet in beeld mogen. Nadat de zaak was
onthuld door een nieuwswebsite kwam er natuurlijk snel een verklaring dat dit
slechts het initiatief was van een paar individuen en dat die op de vingers waren
getikt. Ja ja.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten