“Samenwerking, samenwerking, samenwerking,” zo klonk het herhaaldelijk
vanuit de menigte tijdens de grote oppositiedemonstratie op de 23e oktober.
Maar degene tot wie die oproep vooral gericht was, Attilla Mesterházy van de
socialistische partij (MSZP), koos ervoor dit appel te negeren en naderhand zelfs
als een provocatie af te schilderen.
Onder linkse kiezers in Hongarije is het sentiment
glashelder: meer dan 70% is ervan overtuigd dat de enige kans om bij de
verkiezingen komend voorjaar Viktor Orbán en Fidesz te verslaan, is dat alle maar dan ook alle
linkse en democratische partijen samenwerken met één gezamenlijke landelijke kieslijst,
één gezamenlijke lijsttrekker die in staat is Viktor Orbán uit te dagen, één gezamenlijk programma en
tenslotte gezamenlijke kandidaten in alle afzonderlijke kiesdistricten (waarbij overal die
persoon kandidaat moet staan die de meeste kans heeft in dat district te winnen
en niet iemand die om partijpolitieke redenen naar voren wordt geschoven).
Dat was ook het oorspronkelijke idee van Samen 2014 van
Gordon Bajnai, maar het probleem is dat de MSZP dat weigert te accepteren
tenzij Mesterházy die ene lijsttrekker is. en dat vinden alle anderen weer geen
goed idee omdat je daarmee teveel potentiële kiezers van andere partijen
afstoot. Maar Mesterházy bleef bij zijn standpunt en zo ontstond de halfbakken constructie die er nu is: de MSZP en
Samen 2014 hebben wel een gezamenlijke landelijke lijst maar niet één
lijsttrekker (hoewel Mesterházy in feite de voorman is) en zelfs niet eens één duidelijk programma.
Bovendien wordt bijvoorbeeld de Democratische Partij van oud-premier Ferenc Gyurcsány,
hoewel die inmiddels in de peilingen groter is dan Samen 2014, van de samenwerking
uitgesloten.
Dat dit de kiezers, zeker de grote massa van kiezers, niet aanspreekt werd gisteren pijnlijk duidelijk. Op het Heldenplein trok Viktor Orbán opnieuw een menigte van meer dan 100-duizend mensen die de regering ondersteunen, terwijl de oppositie op zijn best tot 20 of 30 duizend kwam, net zoveel als het jaar ervoor en dat daarvoor. En dus maakte de menigte duidelijk dat ze echte
samenwerking wil. Volgens een boze MSZP waren dat vooral DK aanhangers die de boel
provoceerden nadat Gyurcsány in zijn toespraak de kwestie had aangesneden. Maar
de realiteit was dat de DK aanhang weliswaar begon de leus te scanderen maar
dat die vervolgens door de grote meerderheid van de menigte werd overgenomen. Ook diverse sprekers van andere partijen, zoals de conservatief
Lajos Bokros en de liberalen Gábor Kuncze en Gábor Fódor, onderstreepten in hun toespraken
dat echte samenwerking nodig is, niet deze halfbakken exclusieve eenheid van twee partijen.
Of het nog goed komt? De kans is niet groot. Mesterházy
weigert de koppositie af te staan, Bajnai is ontevreden maar weet niet wat te
doen, Gyurcsány en anderen laten zich de mond niet snoeren. Ofwel er komt een
wonderbaarlijke ommekeer en er staat alsnog een persoon op die alles en
iedereen kan verenigen en hoop kan bieden ofwel de verdeeldheid en verwarring van links wordt
alleen maar duidelijker en groter en ze verliezen de verkiezingen. Terecht. Als je zelfs
onderling niet in staat bent om je meningsverschillen en persoonlijke ambities te beteugelen, dan verdien je het niet om het
land te leiden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten